Francuski artysta szklarz-ceramik swoimi wyrobami zapoczątkował charakterystyczny dla szklarstwa europejskiego okresu secesji styl dekoracyjny naczyń i lamp z barwnego szkła. Wytworność, wybitny smak oraz tworzenie specyficznego nastroju sprawiła, że był jednym z wybitniejszych twórców przełomu XIX i XX wieku

Biografia

Emile Gallé przyszedł na świat w 1846 roku w położonym we wschodniej Francji Nancy. Po ukończeniu lokalnego liceum podjął studia na wydziale filozofii, a następnie botaniki, uczył się też rysunku oraz malarstwa. W czasach młodości pracował w wytwórni szkła, którą jego ojciec, Charles Gallé otrzymał na skutek małżeństwa z Fanny Reinemer. W 1862 roku został wysłany na studia do Weimaru by tam zgłębiać wiedzę o minerałach, historii sztuki oraz botanice. W Weimarze poznał światowej sławy kompozytorów: Franciszka Liszta oraz Richarda Wagnera. W 1864 roku powrócił do rodzinnego Nancy, gdzie pracował wraz z ojcem w pracowni, a następnie udał się do Meisenthal, w którym przez kolejne trzy lata zgłębiał tajniki produkcji szkła oraz poznał moc chemii w wyrobie szkła. Po powrocie do Nancy w 1870 roku pracował w warsztatach ojca mieszczących się w Saint-Clément, a następnie dobrowolnie przystąpił do żołnierzy w wojnie francusko-pruskiej. Émile Gallé prowadzi proste życie, interesowała go szeroko pojęta natura: rośliny, zwierzęta i owady. W 1871 roku pojawił się w Londynie, gdzie reprezentował rodzinną wytwórnie szkła na Międzynarodowej Wystawie. W czasie swego pobytu odwiedził zbiory rzemiosła należące do dzisiejszego Victoria and Albert Museum, zapoznał się ze sztuką chińską, japońską i arabską, których emaliami był szczerze zachwycony. W tym samym roku odbył podróż do Paryża, gdzie zapoznał się ze sztuką tworzących tam artystów. Wrócił do Nancy z głową nowych inspiracji dotyczących szkła i ceramiki. W 1874 roku , po przejściu na emeryturę ojca , objął prowadzenie Domu Gallé - Reinemer w Nancy od ojca i od razu zaczął się rozszerzać działalność. W 1883 rozpoczął również produkcję mebli. Twórczość artystyczna Gallé była wystawiana na wielkich światowych wystawach i targach w Paryżu, Chicago i Saint Louis, a jego prace cieszyły się popularnością pośród największych kolekcjonerów jego czasów. Udzielał się społecznie uczestnicząc w tworzeniu lokalnych szkół wieczorowych dla klasy robotniczej.

Twórczość – metody wyrabiania szkła i stylistyka

Na początku swej twórczości Gallé wyrabiał szkła przezroczyste lub lekko podbarwiane, a następnie szkła reliefowe trawione lub szlifowane. Charakterystyczne dla niego były szkła dwuwarstwowe (verre double): w warstwie wierzchniej wytrawiano lub wycinano wzór, który rysował się płaskim reliefem na tle warstwy dolnej o innej barwie. Stosował też szkła inkrustowane metalem. Osiągnął bogatą gamę barw (odcienie mleczne i matowe), umiejętnie łączył różne techniki i efekty. Czasami, aby uzyskać efekt żłobienia lub wgłębienia na powierzchni przedmiotu, stosował kwasy. Głębsze, bardziej intensywne barwy możliwe były poprzez łączenie emalii i szkła.

Szkła tworzone przez artystę odznaczają się oryginalnymi formami, nierzadko wzorowanych na kielichach kwiatowych oraz innych formach zaczerpniętych prosto z natury. Do charakterystycznych motywów ornamentalnych stosowanych przez tego francuskiego szklarza należały łodygi roślin, owady i ptaki. Ich płynne, linearne układy dostosowują się wybitnie do formy opracowywanego przedmiotu. Bez wątpienia wykorzystywał sprawnie swoją obszerną wiedzę na temat historii naturalnej oraz botaniki. Gallé bez wątpienia czerpał obficie ze sztuki rokoka oraz sztuki japońskiej, wprowadzał wątki symboliczne oraz formy roślinne wynikające z bezpośrednich obserwacji natury.

W 1878 roku Gallé uczestniczył w Wystawie Światowej w Paryżu, na której wystawił szkła emaliowane i rzeźbione, dekorowane motywami inspirowanymi Dalekim Wschodem. Na innej wystawie Union Centrale w 1884 roku zaprezentował szkła naśladujące barwami kamienie półszlachetne, które udekorował motywami roślinnymi i zwierzęcymi. Największy sukces spotkał artystę na Wystawach Światowych w Paryżu z 1889 i 1900 roku, na których zdobył liczne złote medale.

Gallé zapisał się w historii sztuki jako rewolucjonista szkła, który swą twórczością wpłynął na kolejne pokolenia. Wysoka wartość dzieł tego artysty w latach 80-tych XX wieku zwróciła uwagę fałszerzy, którzy wypuścili na rynek liczne podróbki, z podrabianą sygnaturą artysty. Wszystkie szkła z fabryki artysty były sygnowane jego nazwiskiem. Jeżeli przy nazwisku umieszczona jest gwiazdka to oznacza, że przedmiot powstał po śmierci artysty.

lampa stołowa, około 1902 

wazon, około1895