Francuski artysta szklarz-ceramik swoimi
wyrobami zapoczątkował charakterystyczny dla szklarstwa
europejskiego okresu secesji styl dekoracyjny naczyń i lamp z
barwnego szkła. Wytworność, wybitny smak oraz tworzenie
specyficznego nastroju sprawiła, że był jednym z wybitniejszych
twórców przełomu XIX i XX wieku
Biografia
Emile Gallé przyszedł na
świat w 1846 roku w położonym we wschodniej Francji Nancy. Po
ukończeniu lokalnego liceum podjął studia na wydziale filozofii, a
następnie botaniki, uczył się też rysunku oraz malarstwa. W
czasach młodości pracował w wytwórni szkła, którą jego
ojciec, Charles Gallé otrzymał na skutek małżeństwa z Fanny
Reinemer. W 1862 roku został wysłany na studia do Weimaru by tam
zgłębiać wiedzę o minerałach, historii sztuki oraz botanice. W
Weimarze poznał światowej sławy kompozytorów: Franciszka Liszta
oraz Richarda Wagnera. W 1864 roku powrócił do rodzinnego Nancy,
gdzie pracował wraz z ojcem w pracowni, a następnie udał się do
Meisenthal, w którym przez kolejne trzy lata zgłębiał tajniki
produkcji szkła oraz poznał moc chemii w wyrobie szkła. Po
powrocie do Nancy w 1870 roku pracował w warsztatach ojca
mieszczących się w Saint-Clément, a następnie dobrowolnie
przystąpił do żołnierzy w wojnie francusko-pruskiej. Émile Gallé
prowadzi proste życie, interesowała go szeroko pojęta natura:
rośliny, zwierzęta i owady. W 1871 roku pojawił się w Londynie,
gdzie reprezentował rodzinną wytwórnie szkła na Międzynarodowej
Wystawie. W czasie swego pobytu odwiedził zbiory rzemiosła należące
do dzisiejszego Victoria and Albert Museum, zapoznał się ze sztuką
chińską, japońską i arabską, których emaliami był szczerze
zachwycony. W tym samym roku odbył podróż do Paryża, gdzie
zapoznał się ze sztuką tworzących tam artystów. Wrócił do
Nancy z głową nowych inspiracji dotyczących szkła i ceramiki. W
1874 roku , po przejściu na emeryturę ojca , objął prowadzenie
Domu Gallé - Reinemer w Nancy od ojca i od razu zaczął się
rozszerzać działalność. W 1883 rozpoczął również produkcję
mebli. Twórczość artystyczna Gallé była wystawiana na wielkich
światowych wystawach i targach w Paryżu, Chicago i Saint Louis, a
jego prace cieszyły się popularnością pośród największych
kolekcjonerów jego czasów. Udzielał się społecznie uczestnicząc
w tworzeniu lokalnych szkół wieczorowych dla klasy robotniczej.
Twórczość – metody wyrabiania szkła i stylistyka
Na początku swej
twórczości Gallé wyrabiał szkła przezroczyste lub lekko
podbarwiane, a następnie szkła reliefowe trawione lub szlifowane.
Charakterystyczne dla niego były szkła dwuwarstwowe (verre double):
w warstwie wierzchniej wytrawiano lub wycinano wzór, który rysował
się płaskim reliefem na tle warstwy dolnej o innej barwie. Stosował
też szkła inkrustowane metalem. Osiągnął bogatą gamę barw
(odcienie mleczne i matowe), umiejętnie łączył różne techniki i
efekty. Czasami, aby uzyskać efekt żłobienia lub wgłębienia na
powierzchni przedmiotu, stosował kwasy. Głębsze, bardziej
intensywne barwy możliwe były poprzez łączenie emalii i szkła.
Szkła tworzone przez
artystę odznaczają się oryginalnymi formami, nierzadko wzorowanych
na kielichach kwiatowych oraz innych formach zaczerpniętych prosto z
natury. Do charakterystycznych motywów ornamentalnych stosowanych
przez tego francuskiego szklarza należały łodygi roślin, owady i
ptaki. Ich płynne, linearne układy dostosowują się wybitnie do
formy opracowywanego przedmiotu. Bez wątpienia wykorzystywał
sprawnie swoją obszerną wiedzę na temat historii naturalnej oraz
botaniki. Gallé bez wątpienia czerpał obficie ze sztuki rokoka
oraz sztuki japońskiej, wprowadzał wątki symboliczne oraz formy
roślinne wynikające z bezpośrednich obserwacji natury.
W 1878 roku Gallé
uczestniczył w Wystawie Światowej w Paryżu, na której wystawił
szkła emaliowane i rzeźbione, dekorowane motywami inspirowanymi
Dalekim Wschodem. Na innej wystawie Union Centrale w 1884 roku
zaprezentował szkła naśladujące barwami kamienie półszlachetne,
które udekorował motywami roślinnymi i zwierzęcymi. Największy
sukces spotkał artystę na Wystawach Światowych w Paryżu z 1889 i
1900 roku, na których zdobył liczne złote medale.
Gallé zapisał się w
historii sztuki jako rewolucjonista szkła, który swą twórczością
wpłynął na kolejne pokolenia. Wysoka wartość dzieł tego artysty
w latach 80-tych XX wieku zwróciła uwagę fałszerzy, którzy
wypuścili na rynek liczne podróbki, z podrabianą sygnaturą
artysty. Wszystkie szkła z fabryki artysty były sygnowane jego
nazwiskiem. Jeżeli przy nazwisku umieszczona jest gwiazdka to
oznacza, że przedmiot powstał po śmierci artysty.
lampa
stołowa, około 1902
wazon, około1895
